A SPANISH MYTH. THE INFLUENCE OF DON QUIJOTE IN GREEK LITERATURE

Don Quixote
We will begin with his work '' Don Quixote '' that is known to have inspired composers and directors who want to present the likeable, dreamer hero who is chasing windmills and is fighting for the justice in the world and the love of his beloved. Sometimes we use his stories and his example to describe human behavior, for example the 'quixotry' has passed into the conceptual vocabulary of the world and gives the sense of adventurism. Don Quixote is nevertheless a sensitive hero who wins the sympathy of the recipient.

Influence on Poetry

By the middle of the 2nd century interest in Don Quixote remains just the translation, while poetry incorporates its early “hero-centric” romantic spirit. The Greek translations of “Don Quixote”, such as those of Skylitsi, K. Kathraiou, Iatridi, Elias Matthaiou and Dim. Risou are considered until today as the most important translations.

Influence on Literature

It is referred that a large number of prose writers are touched by the forms of the work of Cervantes. The most insist on various versions of romantic Don Quixote. Attempts to escape this atmosphere were made in the 1960s by Renos Apostolidis Stelios Ksefloudas and Bost with the satire: “Don Quixote in Greece” without achieving their objectives though. In prose Nikos Kazantzakis is an exception in his works “Life and Times of Alexis Zorbas” and “Report to the Greco” where Kazantzakis’ physiognomy of Don Quixote is present.

After 2004 literary texts for Cervantes appeared with “postmodern” and even “anarchic” character. There are a few but notable samples of writing such as those of the author Christos Boulotis and poet Nanos Valaoritis: “The memoirs of Rothinante” the litterateur Helen Karassavidou: “Cervantes saved you”. The last chapter deals with the uptake of Cervantes from the Greek Theatre.

Influence on theater

Don Quixote enters the Greek scenes of communities (Izmir, Istanbul) from the translations of Italian or French melodramas or fiction dramas, theatrical genres that flourished in the 19th century in urban centers. In the play of Vas. Ziogas: “Don Quixote in new adventures”, a pure love was devised between Don Quixote and Dulcinea. Here different elements coexist from the classical ancient greek myth, the Spanish religious dramas and the superhuman Nietzsche.

EDITOR:  Koutsantonaki Maria - Sokka Paraskevi
TRANSLATION: Dimitropoulou Evaggelia

     

Δον Κιχώτης

    Ξεκινώντας με το έργο του ‘’Δον Κιχώτης‘’ είναι γνωστό ότι έχει εμπνεύσει μουσικοσυνθέτες και σκηνοθέτες που θέλουν να παρουσιάσουν το συμπαθή , ονειροπαρμένο ήρωα που κυνηγάει ανεμόμυλους και αγωνίζεται για το δίκαιο του κόσμου και τον έρωτα της αγαπημένης του. Πολλές φορές χρησιμοποιούμε τις ιστορίες και το παράδειγμα του για να χαρακτηρίσουμε την ανθρώπινη συμπεριφορά, για παράδειγμα ο ‘’ δονκιχωτισμός ‘’ έχει περάσει στο εννοιολογικό λεξιλόγιο όλου του κόσμου και αποδίδει την έννοια του τυχοδιωκτισμού. Ο Δον Κιχώτης παρόλα αυτά είναι ένας ήρωας ευαίσθητος που κερδίζει τη συμπάθεια του δέκτη.

Επίδραση στην ποίηση

Ως τα μέσα του 20ου αι. το ενδιαφέρον για το Δον Κιχώτη παραμένει μεταφραστικό , ενώ ο χώρος της ποίησης τον ενσωματώνει νωρίς  στο ‘’ηρωοκεντρικό’’ ρομαντικό της πνεύμα. Οι ελληνικές μεταφράσεις του «Δον Κιχώτη» , όπως του Σκυλίτση ,του Κ. Καθραίου ,του Ιατρίδη ,του Ηλία Ματθαίου και τουΔημ. Ρήσου , κρίνονται έως και σήμερα ως οι σπουδαιότερες μεταφράσεις.

Επίδραση στη λογοτεχνία

Αναφέρεται μεγάλος αριθμός πεζογράφων που τους συγκινούν οι μορφές του θερβαντικού έργου. Οι περισσότεροι επιμένουν στις διάφορες εκδοχές του ρομαντικού Δον Κιχώτη. Απόπειρες για να ξεφύγουν από αυτό το κλίμα έγιναν στη δεκαετία του 1960 για τους  Ρένο Αποστολίδη , Στέλιο Ξεφλούδα και τον Μποστ με τη σάτιρα: «ο Δον Κιχώτης στην Ελλάδα» χωρίς όμως να πετύχουν τους στόχους τους. Ο Νίκος Καζαντζάκης αποτελεί εξαίρεση στο χώρο της πεζογραφίας στα έργα του «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά»  και  «Αναφορά στο Γκρέκο» όπου η καζαντζακική φυσιογνωμία του Δον Κιχώτη είναι παρούσα.

Μετά το 2004 εμφανίστηκαν λογοτεχνικά κείμενα για τον Θερβάντες με «μεταμοντέρνο» η και «αναρχίζοντα» χαρακτήρα. Υπάρχουν λιγοστά αλλά αξιόλογα δείγματα γραφής όπως του συγγραφέα Χρίστου Μπουλώτη και του ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη: «Τα απομνημονεύματα του Ροθινάντε» και της λογοτέχνιδας Ελένης Καρασαββίδου: «Ο Θερβάντες σ’ έσωσε». Το τελευταίο κεφάλαιο καταπιάνεται με την πρόσληψη του Θερβάντες από το ελληνικό θέατρο.

Επίδραση στο θέατρο

Ο Δον Κιχώτης εισέρχεται στις ελληνικές σκηνές των παροικιών (Σμύρνη , Κων/λη) από μεταφράσεις Ιταλικών ή Γαλλικών μελοδραμάτων ή μυθιστορηματικών δραμάτων , θεατρικά είδη που ανθούσαν στα μέσα του 19ου αι. στα αστικά κέντρα. Στο θεατρικό έργο του Βασ. Ζιώγα : «ο Δον Κιχώτης σε νέες περιπέτειες», επινοείται ένας αγνός έρωτας ανάμεσα στον Δον Κιχώτη και τη Δουλτσινέα. Εδώ συνυπάρχουν στοιχεία από τον αρχαιοελληνικό μύθο, τα ισπανικά θρησκευτικά δράματα και τον υπεράνθρωπο τον Νίτσε.